zondag 26 juli 2009

klaagzang

Sinds 20 juli, 's middags, zijn de Nederlandse studenten vergezeld door elk een geselecteerde Chinese student. Voorwaarden voor selectering van de studenten was dat ze uit het aardbevingsgebied moesten komen en de Engelse taal moesten beheersen. De 'buddies' vertellen over hun ervaringen en kunnen waar nodig voor ons tolken, wanneer we plekken bezoeken of mensen interviewen.

Helaas kan mijn buddy niet erg goed Engels nog. Ik vind het lastig met haar te praten, omdat ze niet veel uit zichzelf verteld. Verder loopt ze erg langzaam en ben ik haar altijd vrij snel kwijt, omdat ze bijv. met andere Chinese studenten loopt. Daarom leen ik af en toe de buddy van een van de anderen.

Wat me opvalt is dat alles wat we zien en meemaken haar niet erg veel doet. Na in een tijdelijk kamp (meestal witte langwerpige gebouwen met een blauw of rood dak, erg herkenbaar tijdens de reis) geweest te zijn, vroeg ik haar eens hoe ze het nou vond dit soort dingen te zien. Ze antwoordde dat ze vorig jaar in de zomer enkele weken in een soortgelijk kamp had gewoond. Het kamp van haar had geen airco en daardoor had ze niet kunnen slapen 's nachts. Ze kregen veel meer, dan het kamp waar we waren geweest, geld van de overheid per maand. Verder hoefden zij maar met 4 families de faciliteiten te delen. En omdat het kamp niet beviel, is haar familie verhuist naar het huis van een tante.

Op een andere vraag of ze zich kon inbeelden hoe mensen zich voelden tijdens een naschok bijv. kon ze zich ook nauwelijks iets bij voorstellen. Dit omdat ze tijdens de aardbeving op de 'universiteit' was geweest enkele honderden km's verderop en de schok daar veel minder was.

Verder vind ik ook jammer dat mijn buddy al veel van de plekken waar we komen, voor toeristische of aardbeving getroffen redenen, is geweest.
 

Driemaal per dag krijgen we een Chinese maaltijd. Sichuan is bekend om het pittige eten, maar om problemen te vermijden, sla ik de te pittige dingen over. De meeste gerechten daarentegen vallen mij heel erg mee in pittigheid, alhoewel sommige van de Nederlanders er toch moeite mee hebben. Helaas hebben de maagproblemen ook mij niet geheel overgeslagen. De meeste Nederlanders hebben er in meer of mindere mate last van gehad. Gelukkig hebben ook een paar van de Chinese studenten last. Ondanks alles heeft alles op het programma, tenzij geannuleerd door de overheid, nog kunnen plaatsvinden.

 

Ow ja, enkele foto's (op dit moment tot en met 25 juli) zijn op de volgende website te vinden: http://picasaweb.google.com/sioeyen2/ChinaSichuan#

Geen opmerkingen:

Een reactie posten