Op woensdag 29 juli waren de veranderingen al snel te merken zonder de Chinese studenten. De groep was gehalveerd en deed vele malen kleiner aan dan met de Chinese studenten. Ook pasten we nu met z'n allen in de bus, alhoewel dat qua bagage nogal wat problemen opleverde. Vooral ook omdat naast al onze eigen bagage we ook nog 8 pakketten hadden (5 dozen met Erasmus promo tassen van Tim en 3 dozen met sponsoring van het sportcentrum van San en mij). Na de dagen ervoor werd deze dag over het algemeen vrij saai bevonden. We hebben een bezoek gebracht aan de historische stad Luodai en aan het Jinsha museum. In Luodai was er niet veel meer te doen dan de 'traditionele' Chinese straat door te lopen en de winkeltjes te bekijken. Lia en ik zijn nog een spookhuis in geweest, waar we na afloop een beetje spijt van hadden. Ik denk dat we tweemaal zo lang hebben gedaan over het spookhuis dan een gemiddeld persoon… Terug bij de bus had Angela, een van de leiding, nog twee bloemenkransen gekocht van een verkoopster, die ze prompt bij ons op het hoofd zette.
's Avonds, na er al enkele avonden over gepraat te hebben, maar het qua planning niet uitkwam, zijn Lia, Wing Heng, Cheng en ik dan toch naar een massage salon gegaan. We kregen 4 mannelijke masseurs. Vooral Cheng en Wing Heng hadden last van de kriebels tijdens de massage, zelfs zo erg dat we volgens mij flink uitgelachen werden door onze masseurs.
Donderdag 30 juli zijn we naar een privé school in de buurt gereden. Hier hebben we een rondleiding gehad en daarna mochten we nog even vrij met de kinderen van het zomerkamp wat er gehouden werd. Zomerkamp in China betekent niet zoals in Nederland veel sport en spel, maar meer voornamelijk Engelse les volgen. De kinderen van het kamp waren tussen de 12 en ±18 jaar. Na de lunch in hun kantine genuttigd te hebben, hebben we dan ook nog met een groepje Nederland – China gebasketbald, terwijl er op het andere veld 'hoofd, schouders, knie en teen' gedanst werd. Toen het weer begon te regenen, zijn we nog even meegenomen de klassen in, waar we nog met de scholieren konden praten. Bij deze school hebben we nog wat zweetbandjes uitgedeeld aan de kinderen.
Na afscheid genomen te hebben van de kinderen zijn we nog even langs een tijdelijk kamp gereden een paar honderd meters verderop. De bus zette ons precies voor een klaslokaaltje af. Hier kregen kinderen tussen de 4 en 13 jaar Engelse les van een vrijwillige leerling uit de buurt. De kinderen zaten op meegebrachte stoeltjes in het zaaltje. We hebben alle kinderen een zweetbandje gegeven en alle tennisballen die we hadden meegenomen uitgedeeld. De laatste 3 ballen hebben we verloot via het raden van een getal onder de 10 in het Engels. Alhoewel Tim afwezig was door ziekte, hebben we ook zijn Erasmus tassen uitgedeeld. Dit kwam erg handig van pas, met alle donaties die elk kind gekregen had (naast zweetbandjes en voor sommigen een bal, ook ballonnen, snoepjes, pen en papier, etc). Alle cadeautjes vielen in goede smaak, en dat was te merken doordat, behalve de kinderen ook enkele ouders/grootouders kwamen aanrennen als een van de groep iets uit zijn/haar tas haalde om uit te delen.
Vrijdag 31 juli was al aangekondigd een rustige dag te worden. 's Ochtends zijn we naar een Friendship organisation geweest, maar dit was meer een formaliteit. Bij elkaar waren we daar ongeveer een half uurtje, voordat we weer weg mochten. 's Middags kwamen de mensen van Alpha Communities bij ons langs in het hotel om een praatje te houden. Behalve in Chengdu hebben zij ook een vestiging in Hardewijk. Deze organisatie houdt zich bezig met het ondersteunen van kinderen in het onderwijs. Ze sponsoren door donaties 168 kinderen in Sichuan, die anders geen mogelijkheden zouden hebben om naar school te gaan. Deze kinderen worden door hun gemeente voorgedragen aan de organisatie en selectie is vrij streng. Wanneer een kind geselecteerd is voor sponsoring, wordt deze ondersteund vanaf dat moment, tot het eind van zijn studie. Behalve het kind, worden ook de levensomstandigheden bekeken van bijv. de school waar het kind naartoe gaat. Zo heeft de organisatie ook een school van een van de kinderen gesponsord om douchen, werkend op zonenergie, te installeren. Dit is hard nodig, omdat de meeste kinderen in gebieden wonen die slecht bereikbaar zijn, en het daar 's zomers 40 graden kan worden, terwijl het 's winters nog net boven 0 is.
De organisatie gaf ruim de tijd voor vragen en zoals te verwachten werden deze ook gretig gesteld. De hoofd verantwoordelijke komt oorspronkelijk uit Engeland en het was dan ook een verademing om een goed verstaanbaar persoon vragen te kunnen stellen. Ook waren ze erg eerlijk in hun antwoorden.
's Avonds zijn we met de groep naar de Sichuanese opera geweest. Komische 'opera' stukjes worden hier afgewisseld met acrobatiek, muziek (erhu solist), poppen spelen, hand schaduwen spel en het beroemde vuurspuwen en maskers veranderen van Sichuan. De anderhalf uur was te snel om.
Na al enkele dagen eigenlijk alleen maar regen gezien te hebben, werd het er op 1 augustus niet beter op. Op deze dag zouden we enkele parken gaan bezoeken, nl. het Wangjianglou bamboe park (hier zijn 200 verschillende soorten bamboe aanwezig), het park van het volk, en verder nog de Wenshu tempel. Meestal zijn er in de parken veel mensen aan het sporten of zingen. Op deze dag stonden ze er ook wel, alhoewel in mindere mate, en de activiteiten waren verplaatst naar enkele overdekte plekken in de parken of naar de theehuisjes in de parken.
Voor onze laatste dagen in China is het te hopen dat het weer een beetje opklaart en de zon zich meer laat zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten